Αν και το πυρίτιο αποτελεί το δεύτερο πιο συχνό στοιχείο στον φλοιό της γης, δεν είναι κρίσιμο στοιχείο στη θρέψη των φυτών. To πυρίτιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα, βιοενεργοποιητής και φυτο-προστατευτικό. Εφαρμόζεται είτε διαφυλλικά, είτε στο έδαφος, είτε στους καρπούς με εμβάπτιση και απορροφάται από τα φυτά ως μονοπυριτικά οξέα ή ως ανιόν αυτού (Matichenkov, 1999).
Έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορες καλλιέργειες, κυρίως καλλιέργειες κηπευτικών και υδροπονικές καλλιέργειες με θετικά αποτελέσματα ειδικά σε ότι αφορά καταστάσεις στρες. Έχει βρεθεί ότι η εφαρμογή του πυριτίου τροποποιεί την αρχιτεκτονική του κυτταρικού τοιχώματος αυξάνοντας την έκτασή του Hossain et al. (2007). Οι μορφολογικές αλλαγές δύνανται να ενισχύσουν τη σπαργή, το πάχος και την έκταση του φύλλου βελτιώνοντας έτσι την έκθεση του φύλλου στο φως (Epstein, 1999). Εξωγενής εφαρμογή μπορεί να προκαλέσει αύξηση ανάπτυξης και παραγωγικότητας σε αρκετά είδη όπως τομάτα και τριαντάφυλλα (Savvas et al., 2007; Toresano-Sánchez et al., 2012). Μεταξύ των άλλων θετικών επιπτώσεων έχει αναφερθεί καθυστέρηση της γήρανσης, η εμπλοκή στη αποτελεσματική χρησιμοποίηση του νερού και η ανακούφιση από πολλά αβιοτικά στρες όπως το υδατικό, το στρες από άλατα, από βαρέα μέταλλα και τοξικότητες, στρες από ακτινοβολία, θερμοκρασία και ψύχος (Ma, 2004; Zhu and Gong, 2014).
Απορροφάται από τα φυτά ως μονο-πυριτικό οξύ, η μορφή αυτή είναι πολύ εύκολα απορροφήσιμη από τα φυτά, με αποτέλεσμα να επιτρέπει στο πυρίτιο να διεισδύει άμεσα στον ιστό των φυτών.. Συμμετέχει σε λειτουργίες του ριζικού συστήματος και πιστεύεται ότι συμβάλει στην ανθεκτικότητα στην ξήρανση ορισμένων καλλιεργειών
Εδάφη που περιέχουν δευτερογενή ορυκτά της αργίλου με υψηλή ικανότητα ανταλλαγής κατιόντων αντιστέκονται στις μεταβολές του pH , δηλαδή έχουν αυξημένη ρυθμιστική ικανότητα.
Βελτιώνει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των συγκομιζόμενων προϊόντων και αυξάνει την μετασυλλεκτική συντήρηση και αντοχή τους (δεν έχουμε «σκασίματα» των καρπών σε κεράσια, νεκταρίνια, σταφύλια κλπ).
Ρόλος του πυριτίου
το πυρίτιο συμβάλλει στη δομή των κυτταρικών τοιχωμάτων
Εμποτίζει τα τοιχώματα της επιδερμίδας και των αγγείων με αποτέλεσμα τη μείωση των απωλειών νερού μέσω των τοιχωμάτων
παρεμποδίζεται και η μόλυνση από μύκητες. η εναπόθεση του Si μπορεί να φθείρει τα στοματικά μόρια των εντόμων για παράδειγμα
Βελτιώνει την αντοχή των φυτών σε συνθήκες ξηρασίας και καθυστέρηση της μάρανσης υπό συγκεκριμένες συνθήκες.
Αντοχή του φυτικού στελέχους στο πλάγιασμα
Αύξηση της ικανότητας των φυτών να αντιστέκονται σε τοξικότητες άλλων στοιχείων
Αύξηση ανθεκτικότητας σε μυκητολογικές προσβολές.
Έλλειψη πυριτίου
Επειδή το πυρίτιο δεν είναι βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη των φυτών, τα περισσότερα φυτά, εκτός απο λίγες εξαιρέσεις πχ τομάτα, θα αναπτυχθουν κανονικά και χωρίς την παρουσία του.
Δρα ως βιορυθμιστής του «stress» των φυτών και του μεταβολισμού τους.
· Μειώνει την παραγωγή αιθυλενίου (το αιθυλένιο είναι αέρια ορμόνη, ο«σιωπηλός καταστροφέας» των φυτών που προκαλεί τηνπρόωρη γήρανση και ωρίμασή τους).
Ο συνδυασμός ψύξεως και γης διατόμων, είναι από τους καλύτερους τρόπους συντηρήσεως προϊόντων όπως τα φρούτα, καθώς δεσμεύει το αιθυλένιο και παρατείνει την μετασυγκομιστική ζωή των ευπαθών αυτών προϊόντων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Epstein, E., 1999. Silicon. Ann. Rev. Plant Physiol. Plant Mol. Biol 50, 641–664.
- Hossain, M.T., Soga, K., Wakabayashi, K., Kamisaka, S., Fujii, S., Yamamoto, R.,Hoson, T., 2007. Modification of chemical properties of cell walls by silicon andits role in regulation of the cell wall extensibility in oat leaves. J. Plant Phys.164, 385–393.
- Savvas, D., Gizas, G., Karras, G., Lydakis-Simantiris, N., Salahas, G., Papadimitriou,M., Tsouka, N., 2007. Interactions between silicon and NaCl-salinity in a soillessculture of roses in greenhouse. Eur. J. Hortic. Sci. 72, 73–79.
- Savvas, D., Ntatsi G., 2015. Biostimulant activity of silicon in horticulture. Sci Hort 196, 66–81