Σε µαζικές παραγγελίες από την ελληνική αγορά προχωρούν το τελευταίο 10ήµερο ιταλικές και εγχώριες εταιρίες τυποποίησης, µε τις τιµές παραγωγού να έχουν για τα καλά επιστρέψει στο εύρος 4,00 µε 4,50 ευρώ το κιλό σε όλη τη Πελοπόννησο και την Κρήτη. Οι µεν Ιταλοί ενδιαφέρονται να προλάβουν το τυπικό κλείσιµο της αγοράς τους από τις αρχές Αυγούστου (τρεις εβδοµάδες) για να καλύψουν την δικιά τους ζήτηση και για αυτό δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για προµήθειες λακωνικού ελαιόλαδου στο 4,30 µε 4,50 ευρώ το κιλό.
Ο ρυθµός µε τον οποίο φεύγουν βυτία δεν είναι καθόλου µικρός. Για παράδειγµα σε µεµονωµένη περιοχή της Λακωνίας καθηµερινά φεύγουν τουλάχιστον έξι βυτία προς ικανοποίηση παραγγελιών που πλήρωσαν παραπάνω από ένας έµποροι. Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι πως µε αυτό τον ρυθµό σε 10 µέρες δεν θα υπάρχουν πλέον τεράστια αποθέµατα ελαιολάδου, θα έλεγε κανείς πιο κοντά στα ιστορικά φυσιολογικά. Σε προηγούµενο διαγωνισµό του ΑΣ Αιγιών την προηγούµενη Παρασκευή, έγιναν συνολικά τέσσερεις προσφορές σε επίπεδα άνω των 4,00 ευρώ, κάτι που είχε να γίνει αρκετούς µήνες. Τελικά, ο συνεταιρισµός έκλεισε 40 τόνους στα 4,44 ευρώ το κιλό (τιµή προ ΦΠΑ).
Καλύτερη η εικόνα και σε άλλα, µικρότερα παραγωγικά κέντρα της χώρας, ιδιαίτερα στη ∆υτική Πελοπόννησο. Μέσα σε 25 µέρες, τα 3.40 ευρώ το κιλό έγιναν 4.00 ευρώ στρογγυλά στην Τριφυλία, ενώ ανάλογα τα επίπεδα τιµών και στην Ηλεία. Σε τοπικό επίπεδο, ακούγονται ακόµη και τα 4,20 ευρώ σε Κορινθία και Στερεά Ελλάδα, αν και για ιδιαίτερα µικρό αριθµό παρτίδων. Περιέργως, παρατηρούνται κάποια φαινόµενα τιµών κάτω από 4,00 ευρώ ακόµη στην Κρήτη, κατάσταση η οποία αναµένεται να πάψει να υφίσταται από βδοµάδα.
Σημαδεμένη τράπουλα… η χαμηλή ζήτηση και βάση το 4,00
Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς. Πώς δικαιολογείται το τόσο όψιµο εµπορικό ενδιαφέρον; Καταρχάς αναµενόταν να επανέλθει έστω και µερικώς η ζήτηση, αφού είχε παρατηρηθεί αδικαιολόγητη καθίζηση από τα τέλη της Άνοιξης, µε στόχο να παραµείνουν υψηλά τα ελληνικά αποθέµατα και να φύγει τελικά µεγάλο ποσοστό της φετινής σοδειάς σε τιµές 20 µε 50 λεπτά χαµηλότερα ακόµα και από την Χαέν. Σε κάποιο βαθµό αυτό δυστυχώς συνέβη.
Τις τελευταίες 10 µέρες, το χρονικό περιθώριο για «παιχνίδια» στέρεψε, η ζήτηση παραµένει σταθερή, τα αποθεµατικά σε όλη τη Μεσόγειο µειώνονται οµαλά και η Ελλάδα έχει να προσφέρει ποιοτικό ελαιόλαδο σε όποιον το ζητάει. Ήταν νοµοτελειακό να επιστρέψει η Ελλάδα κάποια στιγµή µέσα στη σεζόν σε ένα εύρος τιµής από 4,00 έως 4,50 ευρώ. Βέβαια, εδώ µπαίνει και µια δεύτερη παράµετρος που έχει να κάνει µε τις εκτιµήσεις για την επόµενη σοδειά η οποία τελικά ίσως να µην είναι καν µεγαλύτερη από την προηγούµενη.
Ολοταχώς για 3,30 εκατ. τόνους διεθνώς
Παρά την αρχική «ευφορία» από την βιοµηχανία και τους πηχυαίους τίτλους περί επιστροφής των τιµών παραγωγού στο ελαιολάδο γύρω στο 2,50 µε 3,00 ευρώ, τα µαθηµατικά δεν βγαίνουν και πάνω απ’ όλα, η φυσιολογική εξέλιξη των πραγµάτων δεν το επιτρέπει. Πολλά θα µπορούσε να γράψει κανείς όσον αφορά την απίστευτη ανθοφορία του Μαΐου, ακόµα και ανά ποικιλία και σύστηµα άρδεσης, ωστόσο το ποσοστό του τελικού δεσίµατος ήταν σε µεγάλο βαθµό αναµενόµενο, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Μεσογειακής λεκάνης.
Η Ισπανία πλέον δύσκολα θα γράψει πάνω από 1,5 τόνους, µε το πιθανότερο σενάριο να είναι οι 1,3 µε 1,4 εκατ. τόνοι. Η Τυνησία δεν περιµένει µία πολύ µεγάλη σοδειά, παρά µία ανάλογη της 2024-2025, κοντά στους 300.000 τόνους. Για την Ελλάδα, σύµφωνα µε απόψεις ανθρώπων που εργάζονται στις ∆ΑΟΚ, δύσκολα φέτος θα πιαστούν τα φετινά νούµερα. Μία σοδειά κοντά στους 230.000 τόνους µοιάζει πιο πιθανή. Η γειτονική Τουρκία οδεύει προς µία απογοητευτική χρονιά, κοντά στους 220.000 τόνους. Η Ιταλία προς µία µέτρια σεζόν το πολύ 300.000 τόνων. Αν αθροίσει κανείς Πορτογαλία και τρίτες χώρες, αναµένεται µία σεζόν ανάλογων δυνατοτήτων µε τη φετινή.
Πηγή: agronews.gr
