Το δενδρώδες ερείκη (Erica arborea) είναι ένα θαμνώδες ξυλώδες φυτό – δέντρο που μπορεί να ξεπεράσει σε ύψος τα 3μ και συναντάται σε όλη την Ελλάδα. Φύεται σε υγρά ελώδη εδάφη αλλά και σε ξηρούς, χέρσους αγρούς. Το γένος ερείκη περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη, από τα οποία τρία ευδοκιμούν στην Ελληνική χλωρίδα και είναι γνωστά με το όνομα «ρείκια». Είναι φυτό αρκετά ανθεκτικό σε παγωνιές και ξηρασία.
Τα κυπελλοειδή νωπά άνθη περιέχουν Φλαβονοειδή και τα φαινολικά παράγωγα έχουν αντιοξειδωτική δράση. Το φυτό χαρακτηρίζεται από τις αντιφλεγμονώδεις, αναλγητικές και αποχρεμπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται από τη λαϊκή ιατρική σε προβλήματα αναπνευστικού.
Τα κλαδιά ερείκης χρησιμοποιούνταν στην σηροτροφία για τη νηματοποίηση του μεταξιού. Το κάρβουνο από ξύλο ερείκης χρησιμοποιείτο στα εργαστήρια των σιδηρουργών για τη σφυρηλάτηση σιδήρου λόγω της μεγάλης θερμοκρασίας που αναπτύσσει. Εκτός από τροφή μελισσών τα άνθη χρησιμοποιούνται και στην φαρμακοτεχνία.
Με λευκά άνθη που μοιάζουν με το φθινοπωρινό ρείκι η περίοδος ανθοφορίας του εξαρτάται από την τοποθεσία και ξεκινάει από μέσα με τέλη Φλεβάρη φτάνοντας έως τον Απρίλιο.
Οι συλλέκτριες μέλισσες βρίσκουν πλούσια τροφή στον τόπο που έχει ρείκια αποτελούμενη από νέκταρ και γύρη χρώματος υπόλευκου – κρέμ εξαιρετικής ποιότητας.
Κατά την περίοδο της ανθοφορίας η βασίλισσα αυξάνει σημαντικά την γέννα της.
Οι παραμάνες ταΐζουν με πλούσια τροφή τον γόνο που αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς. Η τροφή που συλλέγεται καταναλώνεται άμεσα σε αυτήν την περίοδο γιατί το μελίσσι έχει ανάγκη να αναπτυχθεί και για αυτό συλλέγεται σπάνια ως ανοιξιάτικο ερεικόμελο.
Κατά την περίοδο ανθοφορίας του ο καιρός μπορεί να το επηρεάσει και οι μέλισσες να μην προλάβουν να το εκμεταλλευτούν πλήρως.
Πηγή: melissokomianet.gr
