Παρενιαυτοφορία είναι το φαινόμενο κατά το οποίο το δέντρο βρίσκεται σε πλήρη καρποφορία και παραγωγή την μια χρονιά και μειωμένη παραγωγή ή και καθόλου την επόμενη χρονιά. Το συναντάμε σε όλα σχεδόν τα καρποφόρα δένδρα αλλά το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο στην ελιά.

Το δένδρο σχηματίζει ανθικές καταβολές και άνθη κατά την τρέχουσα βλαστική ανάπτυξη και ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε άνθη και βλαστούς είναι έντονος γα θρεπτικά στοιχεία και προϊόντα μεταβολισμού. Η ισορροπημένη παροχή θρεπτικών στοιχείων είναι συνεπώς κρίσιμης σημασίας για την βλαστική ανάπτυξη και παράγωγη.

Παρατηρήθηκε ότι η ολική περιεκτικότητα των πρωτεϊνών στα φύλλα κατά το μη παραγωγικό έτος ήταν μικρότερη απ’ ότι σε εκείνα κατά το παραγωγικό έτος (Lavee & Avidan 1994).

Τα υψηλά επίπεδα των ενδογενών υδατανθράκων μειώνουν τις ανάγκες των δέντρων σε ψύχος και εν τέλει σε μειωμένη προτροπή σχηματισμού ανθέων.

Το ελαιόδεντρο είναι ευρέως γνωστό για την έντονη τάση του να παρενιαυτοφορεί (ανά διετία). Μια μεγάλη παραγωγή κατά το έτος 1 αφαιρεί τους περισσότερους από τους υδατάνθρακες και άλλα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, καθιστώντας το διαθέσιμο απόθεμα ανεπαρκές για την παραγωγή μιας καλής απόδοσης κατά το έτος 2. Ορισμένοι αγρότες πιστεύουν ότι – εφοδιάζοντας τα ελαιόδεντρα με λιπάσματα κατά το έτος 1 ή το έτος 2 – μπορούν να ελαχιστοποιήσουν το φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας.

Θερμοκρασία

Για έναν παραγωγικό ελαιώνα η μέση ετήσια θερμοκρασία ιδανικά θα πρέπει να είναι 15^οC έως 20^οC. Η μέγιστη θερμοκρασία μπορεί να φτάσει στους 40^οC και η ελάχιστη στους -7^οC.

H αντοχή του δέντρου εξαρτάται από:

τη διάρκεια των ακραίων θερμοκρασιών,
τα επίπεδα της υγρασίας
την ένταση των ανέμων,
τις εναλλαγές της θερμοκρασίας (απότομες ή ομαλές)
τηνποικιλία του κάθε δέντρου

Στις θερμοκρασίες -4^οC έως -2^οC όταν διαρκούν πάνω από ώρα παρατηρείται μόνιμη συρρίκνωση του καρπού με αποτέλεσμα ο καρπός αυτός να είναι κατάλληλος μόνο για ελαιοποίηση. Στους 0^οC έχουμε πάλι συρρίκνωση του καρπού αλλά δεν είναι μόνιμη.

Σε κάθε περίπτωση περιορίζοντας τις αρνητικές συνέπειες, είναι θεμιτό να καλλιεργείται η ελιά σε περιοχές που η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους -4^οC.

Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν αποδείξει ότι το προσεκτικό κλάδεμα, σωστή λίπανση & θρέψη και σε κάποιο μικρότερο βαθμό η άρδευση, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που αν τους προσέξουμε, έχουμε πιθανότητες να επιτευχθεί (μερική) ομαλοποίηση της παραγωγής από χρονιά σε χρονιά.

Η σωστή ερμηνεία των εδαφικών αναλύσεων καθώς και η φυλλοδιαγνωστική θα μας δώσουν χρήσιμες πληροφορίες ώστε να προγραμματίσουμε σωστά την λίπανση για να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο.

Για περισσότερα μπορείτε να επισκεφτείτε και το https://gaioptima.com/