Η καλή απόδοση της παραγωγής των ελαιόδενδρων καθορίζεται και από το βαθμό καρπόδεσης των ανθέων σε ευνοϊκές συνθήκες περιβάλλοντος. Η συνεισφορά ενός ισορροπημένου προγράμματος λίπανσης με την κατάλληλη παροχή των απαραίτητων θρεπτικών στοιχείων είναι αναγκαία ώστε να ενισχύσει την ανθοφορία και την καρπόδεση στο μέγιστο.
Όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία (Martin et al., 2005), ένα ώριμο δένδρο ελιάς στο στάδιο της πλήρους ανθοφορίας μπορεί να έχει μέχρι και 500.000 άνθη. Από αυτά μόλις το 10-15% καταλήγουν σε σχηματισμό καρπού ενώ τελικά μόλις το 1-2% αυτών σχηματίζουν τις εμπορικές παραγωγές (Griggs et al., 1975; Lavee, 1986).
Η θρέψη σε σχέση με την άνθιση και την καρπόδεση της ελιάς
Βόριο και ανθοφορία στην ελιά
Το βόριο είναι το ιχνοστοιχείο με τη σημαντικότερη επίδραση στην παραγωγή της ελιάς. Μαζί με το ασβέστιο ενισχύει τη δομή των κυτταρικών τοιχωμάτων, ενώ σε συνδυασμό με τον ψευδάργυρο αποτελούν ζωτικής σημασίας ιχνοστοιχεία για καλή άνθηση, επικονίαση και καρπόδεση.
Η επίδραση του βορίου στην βλάστηση της γύρης, την επικονίαση, την καρπόδεση, την ανάπτυξη του καρπού αλλά και την τελική ποιότητα και παραγωγή, το καθιστούν το πλέον σημαντικό ιχνοστοιχείο για την καλλιέργεια της ελιάς. Σε περιπτώσεις τροφοπενιών βορίου παρατηρούνται καρπόπτωση, μικροί και παραμορφωμένοι καρποί, φυλλόπτωση αλλά και ξήρανση βλαστών. Το επιθυμητό επίπεδο βορίου στα φύλλα είναι 20 – 50 ppm. Η διαφυλλική εφαρμογή βορίου λίγο πριν την άνθηση μπορεί να αυξήσει σημαντικά το ποσοστό της καρπόδεσης, ακόμη και στην περίπτωση που δεν παρατηρείται ένδειξη έλλειψης στο φύλλο.
Πλεονεκτήματα της διαφυλλικής λίπανσης στην ελιά
Η διαφυλλική λίπανση εξασφαλίζει την εφαρμογή των κατάλληλων θρεπτικών στοιχείων είτε στα φύλλα είτε στον καρπό με ακρίβεια, την κατάλληλη χρονική στιγμή, ώστε να καλυφθούν άμεσα οι ανάγκες που έχει το φυτό. Σε περίπτωση που υπάρχει τροφοπενία κάποιου στοιχείου η διαφυλλική εφαρμογή αποκτά πολύ μεγαλύτερη αξία γιατί προσφέρει στο φυτό άμεσα το στοιχείο που είναι σε έλλειψη, έτσι ώστε να συνεχίσει ομαλά το βιολογικό του κύκλο.
Οι διαφυλλικές εφαρμογές αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία όταν τα εδάφη μας είναι ασβεστούχα, όπως είναι συνήθως στις περισσότερες περιοχές που καλλιεργείται η ελιά, γιατί ορισμένα θρεπτικά στοιχεία δεν είναι εύκολα διαθέσιμα στις ρίζες, όπως για παράδειγμα ο ψευδάργυρος ή ο σίδηρος.
Διάβασε επίσης: